[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy Achilles powróci³ do walki, zabi³ Hektora (patrz Hektor), a potem sam zgin¹³ z r¹k Parysa (patrz Achilles).Nied³ugo potem zgin¹³ Parys (patrz Parys).Diomedes i Odyseusz, z pomoc¹ Heleny, wykradli palladion, cudowny pos¹g Ateny, dziêki któremu miasto nie mog³o zostaæ zdobyte.Trojanie byli pewni klêski.Jednak Grecy odp³ynêli, pozostawiwszy ogromnego drewnianego konia, którego Trojanie wci¹gnêli do miasta, uprzednio rozbieraj¹c wi¹zanie muru.Wczeœniej nie chcia³ im na to pozwoliæ kap³an Laokoon, który uwa¿a³ to za postêp.Zosta³ po¿arty ze swoimi synami przez dwa ogromne wê¿e.Sprzeciwi³a siê równie¿ jasnowidz¹ca Kasandra, lecz jej tak¿e nie us³uchali.Trojanie œwiêtowali zwyciêstwo, a po hucznej zabawie wszystkich zmorzy³ sen.Wówczas z konia wyszed³ Odyseusz na czele dwunastu wojowników i otworzy³ bramy miasta.Okrêty z Grekami powróci³y, a w mieœcie rozpoczê³a siê rzeŸ.wêdrówka Odyseusza - gdy bohater wraca³ spod Troi, wiatry zanios³y jego statki do kraju Lotofagów, gdzie zamiast zbo¿a ros³y ³any lotosów.Ka¿dy, kto ich spróbowa³ nie chcia³ wracaæ do ojczyzny.PóŸniej trafi³ do kraju Polifema, syna Posejdona.By³ on cyklopem.Gdy znalaz³ Odysa i jego towarzyszy w swej pieczarze, zacz¹³ ich po kolei zjadaæ, a Odyseuszowi powiedzia³, ¿e on bêdzie ostatni.Ten uda³, ¿e jest to dla niego zaszczytem i czêstowa³ olbrzyma winem dopóki go nie upi³.Potem roz¿arzon¹ g³owni¹ wypali³ mu jedyne oko.Oœlepiony cyklop nie móg³ ich z³apaæ w pieczarze, wiêc usiad³ przy wejœciu.Jednak Odyseusz przywi¹za³ siebie i towarzyszy pod brzuchami baranów i w ten sposób wydostali siê na wolnoœæ.Potem zawin¹³ na wyspê Eoliê.Jej król Eol by³ w³adc¹ wiatrów, od którego dosta³ miech, gdzie by³y zamkniête wszystkie wiatry.Wypuœciwszy tylko pomyœlne wiatry Odyseusz móg³ p³yn¹æ spokojnie do domu.Jego towarzysze myœleli, ¿e jest on pe³ny skarbów i otworzyli go, wypuszczaj¹c srogie wiatry.Te rzuci³y ich do kraju Lajstrygonów, z którymi w walce ocala³ tylko okrêt Odyseusza.Statek wymaga³ naprawy, wiêc przybili do najbli¿szej wyspy.By³a to ziemia czarodziejki Kirke, która czêœæ jego towarzyszy zamieni³a w œwinie.Pod wp³ywem gniewu Odyseusza, wróci³a im ludzk¹ postaæ, a bohater spêdzi³ rok w jej goœcinie.Kiedy odje¿d¿a³, Kirke objawi³a mu, ¿e musi udaæ siê do wrót Hadesu i tam wywo³aæ duszê wró¿bity Terezjasza, by ten przepowiedzia³ mu dalszy los.Mia³ on wêdrowaæ dopóki nie spotka ludu, który nie widzia³ morza i nie wie co to jest wios³o.Pop³yn¹³ dalej, szczêœliwie omijaj¹c wyspê syren.Ich œpiew wabi³ ¿eglarzy, a ich okrêty rozbija³y siê o ska³y.Odys zalepi³ swym ¿eglarzom uszy woskiem, a sam kaza³ siê przywi¹zaæ do masztu.Potem uda³o mu siê przep³yn¹æ miêdzy dwoma potworami: Skyll¹ i Charybd¹.W czasie pobytu na wyspie boga S³oñca, towarzysze Odysa spl¹drowali stado wo³ów, za co z rozbitych statków ocala³ tylko Odys.Na swej wyspie, Ogigii znalaz³a go nimfa Kalipso.Osiem lat spêdzi³ u niej w mi³osnej niewoli.Potem na tratwie wyruszy³ dalej.Trafi³ na Scheriê, kraj Feaków.Na dworze króla Alkinoosa wys³uchano jego opowieœci i wyborni ¿eglarze tego kraju przywieŸli go na Itakê.Œpi¹cego u³o¿yli na brzegu, a skarby jakie otrzyma³ schowano w wy³omach skalnych.Atena zamieni³a go w ¿ebraka, by nikt go nie pozna³.W tym czasie do jego ¿ony zjechali siê zalotnicy (patrz Penelopa).W czasie turnieju o rêkê Penelopy jako jedyny napi¹³ swój ³uk i strzeli³ przez 12 otworów toporów wbitych w pod³ogê, a potem zabi³ wszystkich zalotników.wêdrówka Eneasza - Eneasz uciek³ z Troi w czasie wojny (patrz Eneasz).Szukaj¹c nowej ojczyzny, jego okrêty dop³ynê³y do wysp Strofadów.Harpie, które tam mieszka³y przepowiedzia³y Trojanom, ¿e ziemiê obiecan¹ poznaj¹ po tym, ¿e z g³odu zjedz¹ nawet sto³y.Pewnego dnia przybi³ do brzegów Kartaginy.Wczeœniej pochowa³ na Sycylii swego ojca, Anchizesa.W Kartaginie rz¹dzi³a Dydona (patrz Eneasz, Dydona).W czasie dalszej wêdrówki znaleŸli siê w okolicach wejœcia do podziemia.Eneasz prowadzony przez duszê ojca, zobaczy³ tam dusze nienarodzonych w³adców pañstwa, które mia³ za³o¿yæ.PóŸniej Trojanie przybili do brzegów Italii.Tam, nie wiedz¹c gdzie s¹ zjedli owoce, które uprzednio u³o¿yli na pszennych plackach.Kiedy niektórzy, nie zaspokoiwszy g³odu zaczêli jeœæ placki, syn Eneasza, Julus (dawniej Askaniusz), zauwa¿y³, ¿e jedz¹ nawet sto³y.Odkryli, ¿e to kres ich wêdrówki.PóŸniej Trojanie wraz z królem tego kraju, Latynusem i jego ludem pokonali ród Rutulów.Zwyciê¿aj¹c ich wodza, Turnusa, Eneasz móg³ poj¹æ za ¿onê Lawiniê, córkê króla.za³o¿enie Rzymu - Askaniusz za³o¿y³ siedzibê dynastii Eneasza w mieœcie Alba Longa.Ostatni z królów, Prokaz, mia³ dwóch synów.Starszy Numitor obj¹³ w³adzê po ojcu.Zazdrosny Amulius str¹ci³ brata z tronu, a córkê Numitora uczyni³ westalk¹.Ta niespodziewanie powi³a bliŸniêta: Romulusa i Remusa.Ich ojcem by³ Mars.Dzieci w koszyku wrzucono do Tybru, którego fala wynios³a na brzeg.Wykarmi³a ich wilczyca i dziêcio³, ptak Marsa.Gdy doroœli, przypadkiem znaleŸli siê przed swym dziadkiem Numitorem, który ich rozpozna³.Romulus i Remus obalili w³adzê Amulusa i osadzili na tronie dziadka.Sami chcieli za³o¿yæ miasto w miejscu, gdzie wykarmi³a ich wilczyca.Aby rozstrzygn¹æ, który z nich nada mu imiê, zdali siê na wolê bogów.Zwyciê¿y³ Romulus.Wzi¹³ on p³ug i obora³ przestrzeñ przysz³ego miasta, Romy.Kiedy Remus przeskoczy³ granicê, jego brat zabi³ go.8.Przyk³ady wykorzystania postaci, motywów, w¹tków z mitologii greckiej i rzymskiej w literaturze póŸniejszych epok.Nawi¹zania do historii i kultury antycznej.Pojêcia: anakreontyk, poezja tyrtejska, horacjanizm.Przyk³ady wykorzystania postaci, motywów, w¹tków z mitologii greckiej i rzymskiej w literaturze póŸniejszych epokAutor Tytu³ MotywAdam Mickiewicz "Dziady III" - Wielka improwizacja Motyw Prometeusza Konrad ¿¹da od Boga w³adzyAdam Mickiewicz "Oda do m³odoœci" Motyw Heraklesa Wspomina o Heraklesie, który zabi³ hydrê i dwa centauryJuliusz S³owacki "Kordian" Motyw Edypa Kordian porównuje siê z Edypem – na swoj¹ niekorzyœæJuliusz S³owacki "Grób Agamemnona" Styks, koszula DejaniryEliza Orzeszkowa "Gloria Victis" Motyw Herkulesa Jagmin porównany do HerkulesaStefan ¯eromski "Syzyfowe prace" Motyw Syzyfa Rusyfikacja = praca SyzyfaStefan ¯eromski "Ludzie bezdomni" Motyw Prometeusza Judym – postawa prometejskaLeopold Staff "Odys" Motyw Odyseusza powracaj¹cego do Itaki "Ka¿dy z nas jest Odysem, co wraca do swej Itaki"Jaros³aw Iwaszkiewicz "Ikar" Ikar Marzycielstwo ch³opca, tak jak Ikara prowadzi go do zgubyBruno Schulz "Sklepy cynamonowe" Pan – bo¿ek ¿¹dzy Nawi¹zania do mitologii odnoœnie kobiet (p³odnoœci) i ich dominuj¹cej roli.Nawi¹zania do historii i kultury antycznej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •