[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Istotnie.Ale mrówka nie zostawiła mu czasu na dokładne celowanie.Jeszcze raz błysnęło, potem po raz trzeci.Błyskom towarzyszyły wzmocnione przez głośnik trzaski.Wreszcie maluch, szukając ratunku, rzucił się do ucieczki.Tym razem jednak profesor wkroczył do akcji.Ludzie wpatrzeni w ekran cofnęli się odruchowo.Coś ogromnego zbliżyło się do mrówki i jakaś płyta - paznokieć profesora - oddzieliła owadowi głowę od tułowia.Palec zniknął.Kadłub mrówki wił się konwulsyjnie, potem wszystko ustało.Dla tej mrówki wszelkie polowania skończyły się raz na zawsze.Zwrócili wzrok na malucha.Początkowo przystanął, potem na widok palca profesora, który uznał widocznie za górę, a więc za zjawisko przyrody o niebywałych rozmiarach, rzucił się na ziemię.Następnie wstał powoli, zatrzymał się, z wahaniem podszedł do nieżywej mrówki, obszedł ją nieufnie dokoła, trącił lufą strzelby.Wreszcie przyszedł do siebie.Podbiegł do szczeliny, w którą wpadł jego kolega, położył się na brzuchu i zajrzał w dół.W głośniku coś zabrzęczało niezrozumiale.Maluch zaczął nagle dawać jakieś znaki, jakby do kogoś w dole.Djamila i Hal spojrzeli na siebie ze zdumieniem.Czyżby tamten jeszcze żył? Stojący obok nich technik powiedział z przekonaniem:- On żyje - po czym dodał z uśmiechem: - Chyba, że dostał ze strachu zawału serca.- Spoważniał trochę.- Jemu nic się nie stanie, nawet gdyby runął na skałę z wysokości tysiąca metrów.Zrozumieli to od razu.Ich sposób rozumowania spłatał im ponownie figla.- Czy widziałeś kiedyś - Djamila zadała to pytanie, jakby dziwiła ją niepojętność kolegi - żeby na przykład mrówce, skoro mówimy już o tych istotach, coś się stało przy upadku? Porównaj masę ciała i opór powietrza.Maluch podbiegł do helikoptera, skąd wyjął linę, po czym opuścił jej koniec na dno szczeliny.Wkrótce rozbitek wydostał się na powierzchnię cały i zdrowy.Przez chwilę, jakby wstrząśnięty, stał przed olbrzymią martwą mrówką, następnie podszedł do tablic i podjął fotografowanie.dachowanie drugiego zaskoczyło ludzi przed kamerą.Dużym nożem manipulował przy padlinie, odciął nogi od kadłuba, porąbał je i ułożył w stos.Kiedy jego kolega skończył fotografowanie, pobiegł do helikoptera, wystartował i w chwilę później osiadł tuż przy szczątkach mrówki, które wspólnie załadowali do helikoptera.- Trofeum myśliwskie - mruknął technik, robiąc przy tym minę, jakby sam miał teraz w ustach dużego trzmiela albo coś w tym rodzaju.Helikopter znów wystartował, zatoczył koło, wzniósł się ponad najwyższe wierzchołki i zniknął w oddali.XVPo krótkim meldunku radiowym o ostatnich wydarzeniach w “Highlife” Chris odwołał obserwatorów.Natychmiast po wylądowaniu Charles i Karl zostali poproszeni do sali zebrań w celu złożenia sprawozdania.Kiedy wyszli z helikoptera, Karl zawrócił jeszcze i wyjął z kabiny jakąś tablicę.Cała załoga bazy już czekała.- No tak, siadajcie i mówcie - powiedział Chris.W sali zapanowała pełna skupienia cisza.Monitor i kilka mikrofonów wskazywały na to, że spotkanie miało być nie tylko nagrane, ale również transmitowane bezpośrednio na “Ocean”.- Właściwie nie ma o czym tak długo rozprawiać - zaczął Karl.- Dziś rano, po naradzie z wami, zwiększyliśmy zakres urządzenia odbiorczego, a potem koło południa zrobiła się ładna pogoda, w sam raz do fotografowania tych! tablic.Przywieźliśmy jedną z nich, numer cztery.Karl postawił tablicę.Na białym tle widniały czarne litery.Wszyscy zaczęli odczytywać tekst, w sali narastał gwar.Tablica numer cztery, stanowiąca zapewne część dłuższego komunikatu, zawierała następującą wiadomość:W zasadzie żyjemy monogamicznie.Nie istnieje u nas jednak instytucja małżeństwa, tak powszechna u was.W tym miejscu gwar na sali podniósł się, tu i ówdzie dały się słyszeć uszczypliwe, żartobliwe uwagi.Społeczeństwo nie zajmuje się tym, co obchodzi tylko dwoje ludzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •