Mara Dyer 02

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Przecież sam mówiłeś, że cokolwiek dzieje się ze mną, dzieje się równieżz tobą.Tym argumentem chciałeś mi udowodnić, że nie jestem opętana,prawda? Och, bo cała ta sprawa z opętaniem jest głupia.Zignorowałam go. Uważam, że odkrycie sposobu, w jaki działają twoje zdolności, może mipomóc w poznaniu moich.A ponieważ nikt nie ucierpiał&Wyraz twarzy Noaha stał się bardzo poważny, a w jego głosie pojawił sięniebezpieczny spokój. Oprócz ciebie. To naukowy eksperyment& To szaleństwo uciął.Był nieziemsko spokojny i zarazem straszliwie napięty. Nigdy nie żałowałem, że powiedziałem ci prawdę.Więc uważaj, bomogę zmienić zdanie. Nie chcesz wiedzieć, czym naprawdę jesteśmy?Jakiś błysk mignął w głębi jego oczu i znikł, zanim zdążyłam gozinterpretować. Nieważne, czym jesteśmy.Ważne, co robimy. Jego rysy stwardniały.I nie pozwolę ci na to.Nie pozwoli? Nie możesz mi niczego zabraniać.Kiedy odezwał się po chwili, w jego głosie została tylko apatia. Wychodzę. Już to słyszałam.Zanim zdążyłam wypowiedzieć te słowa, zapragnęłam je cofnąć.Wyraztwarzy Noaha był gładki i przezroczysty jak szyba. Przepraszam zaczęłam, ale mina Noaha się nie zmieniła, więcpowiedziałam twardo: Nie, nie przeproszę.Chcesz odejść, bo się z tobą niezgadzam? Proszę, drzwi są tam.Dramatycznym gestem pokazałam mu wyjście.Ale Noah nie wyszedł.Mój wybuch musiał zmiękczyć coś, co gousztywniało, bo powiódł po mnie spojrzeniem. %7łałuję, że nie masz psa. Taak? Uniosłam brwi. A czemu? Poszedłbym z nim na spacer. Nie mogę mieć psa, bo psy albo się mnie boją, albo mnie nienawidzą,a ty nie chcesz mi pomóc w wyjaśnieniu& Zamknij się na moment. Noah zacisnął powieki. Sam się zamknij odparowałam. Nie, czekaj& powiedz to jeszcze raz. Co mam powiedzieć? O psach.Ciągle miał zamknięte oczy. %7łe albo się mnie boją, albo mnie nienawidzą? Uciekaj albo walcz powiedział, jakby nagle zrozumiał. O to chodzi. Nie rozumiem. Instynktowny odruch, normalny u zwierząt, a u ludzi& no wiesz&Kiedy poszliśmy do zoo, owady zginęły, bo niemal siłą zmusiłem cię, żebyśdotknęła tych, których najbardziej się obawiasz.Ale kiedy były już martwe,nie mogłem cię do niczego zmusić. Uciekaj.Noah przeciągnął dłonią po ustach. W Everglades bałaś się, że nie zdążymy uratować Josepha, więceliminowałaś wszystko, co stało ci na przeszkodzie& reagowałaśinstynktownie, nie myśląc. Przeczesał palcami włosy. Byłaś pod presjąi nieświadomie odpowiedziałaś tym samym.Domyślałam się, co teraz powie, i uprzedziłam go. Ale w przypadku Morales& Nie bałaś się powiedział. Byłam wściekła. Walcz. Różne biochemiczne reakcje są odpowiedzią na różne emocje, jakstres& Wiem, adrenalina i kortyzol, hormony stresu przerwałam mu.Uczyłam się biologii.Noah zdawał się nie słyszeć. I w różny sposób mózg je przetwarza.Powinniśmy więcej o tympoczytać. Dobra zgodziłam się.Wciąż byłam sfrustrowana.Noah po raz kolejny odbił piłeczkę, abymprzestała drążyć.Dlatego powiedziałam: Nadal uważam, że powinniśmy przetestować twoje zdolności.Spojrzenie Noaha znów stało się ostre, co oznaczało, że czuje sięzagrożony. Chcesz zrobić to naukowo? Proszę.Wstał, przeszedł przez pokój i zdjął z półki butelkę z tylenolem.Położył jąna podłodze i powiedział: Posłużymy się metodą naukową.Stawiam hipotezę, że potrafiszporuszać rzeczy siłą swojego umysłu.Znów ten zwód.Nie wierzył, że potrafię to zrobić, ale chciał odwrócićmoją uwagę.Co mi szkodzi, mogę spróbować. Telekineza? Szczerze mówiąc, nie sądzę, ale wiedza o tym, czego nie możesz zrobić,może nam pomóc w określeniu twoich zdolności.Zatem proszę, spróbuj toporuszyć. Siłą umysłu. Siłą umysłu.Tylko się postaraj.Spiorunowałam go wzrokiem.Dał mi znak ruchem głowy. Już.Fajnie.Przejdę test i będę mogła zażądać tego samego od Noaha.Usiadłam na podłodze ze skrzyżowanymi nogami, pochyliłam się nadbutelką i wpatrzyłam się w nią intensywnie.Po dwudziestu sekundach jałowej ciszy do pokoju zapukał Danieli otworzył drzwi na oścież, nie czekając na zaproszenie. Chciałem was zawiadomić, że mniej więcej za dwadzieścia minutwyruszamy na festyn oznajmił.Urwał.Czułam, że patrzy na mnie, przenosi spojrzenie na Noaha,a potem znów na mnie. Um& co robicie? Mara próbuje zakręcić butelką tylenolu siłą swojego umysłu wyjaśniłniedbale Noah.Spiorunowałam go wzrokiem i znów wlepiłam spojrzenie w butelkę. A, tak powiedział Daniel. Też kiedyś tego próbowałem.Tylko niez tylenolem. Czego użyłeś? zainteresował się Noah. Pięciocentówki.Próbowałem także z kumplami wersji lekki jak piórko,sztywny jak deska , wiesz, tej zabawy w lewitację wyjaśnił Daniel,patrząc na Noaha. Tabliczka ouija też była w robocie dodał, rzucając mimelodramatycznie znaczące spojrzenie. Bawiłeś się w wywoływanie duchów? zapytałam z niedowierzaniem. Jasne potwierdził ochoczo. Typowy dziecięcy rytuał przejścia. Z kim to robiłeś? Z Danem, z Joshem. Wzruszył ramionami. No wiesz, kumple [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu

Drogi uĹźytkowniku!