Oriana Fallaci Kapelusz cały w czereniach

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bonjour-ma-tr�s-belle, bonjour-monsieur-le-comte.DramatWłoch, jęczących ponownie pod jarzmem Austriaków i reakcyjnych polityków, rozruchyinspirowane przez Mazziniego, szubienice w Mediolanie i Mantui, gdzie patriotów wieszano popięciu i dziesięciu naraz, procesy we Florencji, w której Leopold przywrócił karę śmierci, awojska Radetzkiego panoszyły się w najlepsze.Problem wschodni, wojna krymska& W 1853roku car zajął Mołdawię i Wołoszczyznę: naddunajskie księstwa należące do sułtana Stambułu,czyli do Turcji.Spiesząc jej z pomocą, Francja i Anglia wypowiedziały wojnę Rosji, a następniezajęły Półwysep Krymski.%7łeby zapewnić sobie poparcie przeciwko Austrii (tradycyjnejsojuszniczki Rosji), Cavour przyłączył się do nich.W 1855 roku także małe królestwosabaudzkie włączyło się do wojny, piętnaście tysięcy Piemontczyków wylądowało w Bałakławie czy można przejść do porządku dziennego nad czymś takim? Oblężenie Sewastopola.Epidemiacholery, która niemal od razu zaatakowała korpus ekspedycyjny i zabiła tysiąc trzystu żołnierzy,w tym generała Alessandra Lamarmorę.Bohaterska bitwa pod Cernaią.Końcowe zwycięstwo.Aw 1856 roku kongres w Paryżu: Cavour zasiadający obok przedstawicieli wielkich mocarstweuropejskich, by dyskutować jak równy z równym o warunkach traktatu pokojowego&Potem jednak nadeszło lato 1857 roku i 4 lipca Wiktor Emanuel II nakazał realizację dekretuwydanego w 1855 roku w czasie wojny na Krymie.Chodziło o spis powszechny, który miał nacelu policzenie poddanych, opisanie ich i skatalogowanie.Miał się odbyć w nocy z 31 grudnia1857 roku na 1 stycznia 1858.* * *Najbardziej drobiazgowy i skrupulatny spis powszechny, jaki kiedykolwiek zaplanowano weWłoszech.A zarazem najniebezpieczniejsza, najbardziej podstępna i śmiertelna pułapka, jakąTante Jacqueline mogłaby sobie wyobrazić.Ponieważ w ciągu dwóch lat, kiedy ona śledziła losyoblężenia Sewastopola, bitwy pod Cernaią i kongresu w Paryżu, Ministerstwo SprawWewnętrznych przestudiowało wszystkie rejestry katastralne, które przy braku spisówmieszkańców dostarczały list siedzib i rezydencji.Na ich podstawie sporządziło dokładny planwszystkich ośrodków miejskich, wsi, dzielnic, gospodarstw, siedzib zamieszkiwanych lubnadających się do zamieszkania.Następnie wydrukowało formularze do wypełnienia, któredostarczano w taki sposób, że nie można było spisu uniknąć.Zwłaszcza w zdyscyplinowanym iuporządkowanym Turynie.Spis przeprowadzali w istocie urzędnicy, którzy w wielu przypadkachznali już tożsamość osób zamieszkujących na danym piętrze danego budynku na danej ulicy.Weskorcie straży miejskiej lub policjanta zjawiali się w mieszkaniu z rejestrem, w którymzaznaczali odbytą wizytę, i udawanie nieobecnych na nic się nie przydawało.Jeśli drzwipozostawały zamknięte, wracali tak długo, aż im otworzono.Albo też przepytywali właścicielabudynku.A co zrobisz, gdy właściciel nazywa się Ottavio Thaon de Revel? Wyjaśnisz mu, żejesteś na bakier z prawem, że odpowiadając na pytania spisu, ryzykujesz, że wyda się oszustwo z1846 roku i popełnione pózniej szachrajstwa? Będziesz go błagać, żeby nie poinformował, żemieszkasz na piątym piętrze, poprosisz, żeby cię schował w piwnicy albo za zasłonami salonu?Odmówienie wypełnienia formularza spisowego lub uchylenie się od tego było zresztąwykroczeniem karanym aresztem.Podanie nieścisłych lub fałszywych informacji przestępstwem takim samym jak popełnienie oszustwa w akcie publicznym.Zresztą próbazrobienia czegoś takiego była właściwie skazana na nieuchronną porażkę: niedyskretnydokument zawierał bardzo precyzyjne pytania.Liczba zajmowanych pomieszczeń, liczba członków rodziny, osób żyjących z rodziną jakogoście lub służba.Należało wymienić wszystkich z imienia i nazwiska, podać wiek, miejsceurodzenia i stałego zamieszkania, przynależność religijną, język ojczysty, stopień wykształcenia,wady wrodzone (ślepota, głuchota).To samo dotyczyło gości, nawet przejezdnych, którzyzatrzymali się, aby świętować sylwestra. Niniejszy formularz obejmie także obcych, którzy nocąz 31 grudnia 1857 na 1 stycznia 1858 roku znajdą się przypadkowo w danym lokalu ,precyzował przypis na dole strony.jednym słowem, próba wymknięcia się procedurze poprzezudanie się do kogoś z wizytą, nie miała sensu: jedyną ucieczką przed pułapkami pytań byłbywyjazd z królestwa sabaudzkiego.Aby z niego wyjechać, potrzebny jest jednak paszport.Abyuzyskać paszport, trzeba się zwrócić do kwatery policji i poddać się jeszcze bardziejszczegółowemu przesłuchaniu, krótko mówiąc, wpaść z deszczu pod rynnę.Kiedy TanteJacqueline dostała formularz spisu, oprzytomniała w jednej chwili.Zrozumiała, żeniebezpieczeństwo więzienia lub ciężkich robót stało się nagle bardzo realne i ogarnięta panikąpostanowiła ostrzec Anastasię: wyznać jej prawdę o jej rodzicach. Il faut que je te parle, muszę z tobą porozmawiać, ma petite&W 1857 roku Anastasia miała jedenaście lat.W tym wieku można już wiele zrozumieć, aAnastasia była bystra i pojęła wszystko w lot aż nazbyt dobrze.Z charakterystyczną dla siebieodwagą i instynktem przeżycia zasugerowała nawet jedyne możliwe rozwiązanie. Veux-tu dire, que le mien est un nom abusif Tante Jacqueline, que je ne suis pas vraimentAnastasie Ferrier? Chcesz powiedzieć, że mam fałszywe imię, że nie jestem naprawdę AnastasiaFerrier? Oui, ma petite& Veux-tu dire, que malgr� �a, je ne suis Jeanne Tron non plus? Chcesz powiedzieć, że mimoto nie jestem również Jeanne Tron? Oui, ma petite& Veux-tu dire, que pour le monde je n'existe pas, je ne suis jamais n�e? Chesz powiedzieć, żedla świata nie istnieję, nigdy się nie urodziłam? Oui, ma petite.Pourtant je dois t'enregistrer quand m�me, mimo to muszę cięzarejestrować& Non.Tu ne dois pas, nie musisz, Tante Jacqueline.On ne peut pas enregistrer une personne,qui n'est jamais ne'e, nie można zarejestrować kogoś, kto nigdy się nie urodził. Mais la loi, ale prawo& Moi je m'enfiche de la loi, gwiżdżę na prawo, Tante Jacqueline. Et le bon Dieu. Moi je m'enfiche du bon Dieu, gwiżdżę na Pana Boga.Quelle esp�ce de bon Dieu est unDieu, qui laisse tuer mon p�re et noyer ma m�re, qui te fait pleurer et m'oblige � vivre encontumaces Co to za Bóg, który pozwolił zabić mojego ojca, utopić się mojej matce, którydoprowadza cię do płaczu, a mnie zmusza do życia bez dokumentów? Oh, ma petite!!Po zakończonym spisie miejscy pisarze skopiowali do dwudziestu czterech rejestrów dane179 635 mieszkańców, którzy zgodnie z zebranymi informacjami zamieszkiwali w Turynie w1858 roku.Oprawione w masywne okładki z bordowej skóry tomiszcza zamknięto w jednej z kaspancernych archiwum miejskiego.I wydawało się, że będą.tam spoczywać bezpiecznie przezwieki.Tymczasem, kiedy poszłam je przewertować, znalazłam ich tylko szesnaście.Ośmiubrakuje, w tym także tomu z danymi z via Lagrange.(Zgubione w czasie jakiejś przeprowadzki?Zetlate, rozpadły się w proch? Bardziej prawdopodobna wydaje się ta druga przyczyna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu