[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.8Sokrates twierdził że dusza jest w człowieku najważniejsza i że dlategoczłowiek powinien troszczyć się najbardziej o duszę (Platon, Charmides156 E 157 C). 9Prodikos z Keos, sofista, nauczał  podobnie jak sofiści  za pieniądze.Sokrates wyśmiewa ten zwyczaj sofistów, przedstawiając sofistę jako skle-pikarza który za każdą naukę pobiera inną należność.10Epicharmos z Syrakuz (urodzony ok.500 r.p.n.e.) był autorem krót-kich komedii.11Kallias syn Hipponika, bogacz ateński, który roztrwonił majątekzwłaszcza na sofistów (Platon, Obrona Sokratesa 20A; Ksenofont, Uczta w:Pisma sokratyczne, s.242).12Pedagogiem bywał w domach bogaczy niewolnik, którego obowiąz-kiem było odprowadzać chłopców do szkoły, do palcstry, gdzie były ćwi-czenia gimnastyczne, i na uroczystości publiczne.Pedagog czuwał nad za-chowaniem się powierzonych jego opiece chłopców i miał prawo karcićich nawet trzciną.Gramatyk, nauczyciel gramatyki czyli nauki podstawowej(czytania, pisania, rachunków), uczył chłopców od 6 do 14 roku życia.Paidotriba, nauczyciel gimnastyki w gimnazjonie lub w palestrze.Wedługinnych zródeł paidotribowie byli trenerami efebów, to jest tych młodzień-ców, którzy odbywali służbę wojskową (J.Souilhe, s.126).13Słowo greckie �������� oznacza  jak należy przypuszczać nauczycieli literatury.Słowo �������� oznacza  jak sądzi M.Couv-reur  hoplomachów, którzy uczyli efebów posługiwania się bronią.14Likejon, gimnazjon ateński założony w V w.nad Ilissosem oboksanktuarium Apollina Likejosa.W Likejonie nauczał pózniej Arystoteles.Akademię założył Platon w gaju herosa Akademosa.15Słowo ������������ oznaczało najpierw zamożnego obywatelaateńskiego, któremu zalecano przygotować na własny koszt biegi 7.pochod-niami i pokazy zapaśników w czasie igrzysk, w czasach zaś hellenistycznychurzędnika, który jako naczelnik gimnazjonu miał nadzoiować chłopcówuczęszczających tam Urząd gimnazjarchy był najdostojniejszym urzędemw mieście (J.Souilhe, s.88).16Areopag, rada, która pierwotnie miała w Atenach szerokie uprawnie-nia, w miarę rozwoju demokracji coraz bardziej ograniczane.17Pierwotnym zródłem tej legendy o budowniczych świątyni Apol-lina jest  być może  Pindar.18Herodot podaje imiona synów owej kapłanki: Kleobis i Biton (Dzieje,1, 31).19Hera była patronką miasta Argos, stolicy Argolidy na Peloponezie.20Homer, Iliada, XXIV, 525.21Tamże, XVII, 446-447.22Homer, Odyseja, XV, 245-246. 23Fragment z nie zachowanej sztuki Eurypidesa, Kresfontes, przyto-czony również w przekładzie łacińskim przez Cycerona (Rozmowy tusku-lańskie, 1, 48).24Bias z Priene w Karii (żył w VI w.przed Chr.) zaliczany do siedmiumędrców.25Miltiades z Aten (ok.550-490), wódz i polityk ateński.Czczony przezAteńczyków za zwycięstwo nad Persami pod Maratonem, nagrodzonyposągiem w Atenach, lecz wnet potem oskarżony i skazany na wysoką grzyw-nę zmarł w Atenach.26Temistokles (527-459), mąż stanu w Atenach, doprowadził do zwy-cięstwa Greków nad Persami koło wyspy Salaminy (r.480).Po wojniez Persami Temistokles został wygnany sądem skorupkowym z Aten pózniejzaś skazany zaocznie na śmierć.Schronił się u Persów i tam zmarł.27Efialtes przyjaciel Peryklesa i przywódca demokracji dążył do ogra-niczenia władzy Areopagu.Zamordowany w 461 przed Chr.28Sokrates ma na myśli sprawę wodzów, których oskarżono o to, że pozwycięskiej bitwie morskiej w pobliżu Arginuzów (406 r.) nie ratowaliateńskich rozbitków.Głosowaniu w tej sprawie sprzeciwił się jako jedynyz prytanów, Sokrates, który uznał to głosowanie za sprzeczne z prawem.(Ksenofont, Historia grecka, 1, 7).29Teramenes i Kalliksenos byli oskarżycielami wodzów.30Euryptolemos, syn Peisianaksa, występował w obronie oskarżonychwodzów (Ksenofont, tamże).31Mitologia opowiada o dwóch Skyllach.Jedną z nich był bajecznypotwór, który czyhał na żeglarzy w Cieśninie Messyńskiej, oddzielającejSycylię od Italii.Drugą była córka króla Megary, Nizosa, która dopuściłasię zdrady, gdyż chcąc zapewnić zwycięstwo Minosowi, obcięła z głowyojca purpurowy włos, zapewniający mu niezwyciężoność Skylla bowiem roz-miłowała się w Minosie.Ten jednak ukarał zdradę Skylli i kazał ją utopić,a bogowie zamienili ją w ptaka.Centaury bajeczne istoty, półludzie--półkonie, które miały zamieszkiwać niegdyś góry Tesalii.Sokrates podajeSkyllę i centaura jako przykłady tego, co nie istnieje.32Wałkowane na użytek szkolny argumenty, którymi posługiwała sięfilozofia epikurejska, nie mogły dać pociechy temu, kto  jak Aksjochos stanął wobec zbliżającej się śmierci.33W dialogach pózniejszego okresu Platon wkłada w usta Sokratesawłasne poglądy na sprawę nieśmiertelności duszy.34Znaczenie, jakie autor nadaje tu terminowi ������ (łac.spiritus,tchnienie, duch) przyjmowane w filozofii stoików, było obce Platonowi. 35Mowa o wyprawie króla perskiego Kserksesa na podbój Grecji w 480 r.36Herodot wymienia Gobryasa wśród dowódców wojsk perskich (Dzieje,7, 72).O wysianiu Gobryasa na Delos i o jego jakoby wnuku, czarodzieju,nic nie wiadomo [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •