[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W tym celu zamierzała rzekomo wydalić strzelców z Moskwy, a Szakłowitegousunąć ze stanowiska naczelnika prikazu.Zainscenizowano porwanie jednego zdziesiętników, a następnie jego chłostę, lecz prowokacja spełzła na niczym.Tymczasem Piotr przygotowywał się do przejęcia władzy z rąk siostry.8(18) lipca1689 r.zabronił jej uczestnictwa w tradycyjnej procesji.Kiedy regentka nie zastosowała siędo otrzymanego polecenia, car obraził się i wyjechał ze stolicy.W trzy tygodnie pózniejdoszło do nowego starcia.Piotr nie wyraził zgody na wynagrodzenie Wasyla Golicyna zaudział w drugiej wyprawie na Krym uważając, że za poniesione porażki nie należy się żadna nagroda.Wprawdzie pózniej dał się uprosić, ale narastający konflikt osiągnął punktkrytyczny.7(17) sierpnia rozeszły się wieści, że do stolicy mają przybyć pułki potieszne zPreobrażenskoje, zabić cara Iwana oraz wszystkie jego siostry.Szakłowity zgromadziłstrzelców na Kremlu i sąsiadującej z nim Aubiance, przygotowujcie się do odparciarzekomego ataku.Ten jednak nie następował.Spośród żołnierzy wydzieliła się natomiastgrupa, nie chcąca występować przeciw Piotrowi.Gdy na Kremlu obrażono jego wysłannika,car został przez nich natychmiast poinformowany, o powstałym incydencie.Do Preobrażenskoje napływały nieprzerwanie coraz bardziej niepokojące informacje.Kreml został zamknięty.Nie wpuszczano tam nikogo poza zwolennikami Zofii.Strzelcyprzygotowywali się do wymarszu przeciw  koniuchom monarchy, jak nazywano jegooddziały.Usłyszawszy tę wiadomość przestraszony i widocznie niezbyt pewny swych pułkówPiotr zerwał się z łóżka i w bieliznie uciekł do pobliskiego lasu.Tam dopiero przyniesionomu odzież.Car w nocy przedostał się do monasteru Troickiego i z trwogą w sercu oczekiwałna rozwój wydarzeń.Jednak już następnego dnia do Sergiejewa zaczęli przybywać żołnierze zpułków wiernych Piotrowi, a w ślad za nimi arystokracja i część urzędników.Przyjechałatakże carowa Natalia.Obecność wojska w Sergiejewie jak się wydaje, przeważyła szalę, apoza tym to Piotr - nie Zofia - był prawowitym władcą.Iwan nie liczył się w tej rozgrywcezupełnie.Każda godzina i każdy dzień przynosiły zmianę sytuacji na korzyść Piotra.Po jegostronie opowiedział się nawet dotychczasowy stronnik Zofii, pułkownik Iwan Cykler.Wmonasterze zjawił się także patriarcha moskiewski.Regentka podjęła ostatnią próbę ratowania swej skóry i udała się do Sergiejewa narozmowy z Piotrem, ale została zatrzymana w Wozdwiżenskoje i zmuszona do powrotu doMoskwy.Kierownictwo działaniami przeciw spiskowcom przeszło w ręce Borysa Golicyna.Piotr odzyskał pewność siebie.Mury monasteru Troickiego stanowiły wystarczającą obronęprzed ewentualnymi próbami ataku z zewnątrz.Zażądał wydania Szakłowitego, któregooskarżył o próbę dokonania zamachu stanu.Strzelcy okupujący Kreml mieli już dośćcodziennego wysłuchiwania skarg regentki na brata i szczucia ich prawowitemu monarsze.Drugi z carów - Iwan był bezwolną marionetką w rękach Zofii, ale teraz nie mieszał sięzupełnie do rozgrywających się wydarzeń.Wreszcie Zofia uległa.7(17) września FiodorSzakłowity został aresztowany i przewieziony do Sergiejewa.Nie przyznawał się dozarzucanych mu przestępstw, ale rychło znalezli się usłużni świadkowie, którzy przypomnielimu pomysły skrytobójczego usunięcia Piotra, czy to za pomocą rzuconych lub podłożonych do sań granatów, czy też w czasie umyślnie wznieconego pożaru w Preobrażenskoje.Zeznawano również, że naczelnik Prikazu Strzeleckiego chciał wyzyskać zamieszanie, jakieczęstokroć powstawało przy pożogach w Moskwie, którym car bardzo lubił się przyglądać.Zaczajony strzelec miał wówczas oddać decydujący, śmiertelny strzał.Los Szakłowitego byłprzesądzony.Piotr wprawdzie nie zezwolił na powtórne torturowanie oskarżonego, czegodomagało się najbliższe otoczenie cara, ale nie zamierzał go ułaskawić.11 (21) wrześniazwierzchnik strzelców został stracony.Wraz z nim śmierć poniosło jego dwóchwspółtowarzyszy.Ocalił swą głowę drugi ze stronników Zofii, Wasyl Golicyn.Być może wstawił się zanim jego krewny z przeciwnego obozu - Borys.Być może też rzeczywiście nie odegrał onpoważniejszej roli w spisku, a na łagodne potraktowanie wpłynęło jego dobrowolne stawieniesię w monasterze Troickim, dokąd przybył w dniu aresztowania Szakłowitego.Ostatecznie Wasyl Golicyn wraz z synem Andrzejem zostali skazani na utratębojarstwa, urzędów i majątku oraz zesłanie z rodzinami do Kargopola na północy Rosji.W tym też czasie Piotr wysłał list do swego przyrodniego brata Iwana.Pisał:  z łaskiboskiej wręczono nam, dwóm osobom, berło monarsze.a o trzeciej osobie, by była z namirównorzędną władczynią, w ogóle nie wspomniano.A jak siostra nasza carówna ZofiaAleksiejewna państwem naszym samowolnie rządzić zaczęła, co było naszym osobomniemile, przysparzało nam cierpień, a ludowi ciężarów, o tym Tobie, Gosudarze, wiadomo [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •