Lis Tomasz Co z ta Polska.BLACK

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Długie tygodnie powtarzania, że to moment historyczny, że podejmujemy decyzję napokolenia i do samego końca wielka nerwówka i strach przed kompromitacją.Kru-cho u nas z obywatelskim społeczeństwem.Wystarczy zresztą przyjrzeć się innym wy-84borom, w których frekwencja z rzadka tylko wznosi się powyżej pięćdziesięciu procent.W wyborach samorządowych było słabiutko, a przecież lata całe mówiono nam, że spra-wy oddawane są w nasze ręce.Więcej nawet, wbrew początkowym oporom większościpartii zdecydowano się na bezpośrednie wybory prezydentów, burmistrzów i wójtów,by zachęcić nas do głosowania na osoby, a nie na nielubiane partie.Specjalnie nas niezachęcono.A to dlatego, że dla większości władza, czy ta w Warszawie, czy ta nieda-leko, w gminie, to abstrakcja, to coś dalekiego.To nie jest nasza władza , to nie są nasi przedstawiciele , to są oni , tak w Sejmie, jak i w urzędzie.Może my nie chce-my wcale, by władza była w naszych rękach, bo jak będzie, to pozbawieni zostaniemyprzyjemności pomstowania na władzę? Nie pytaj siebie, co kraj może zrobić dla ciebie, zapytaj się, co możesz zrobić dlakraju , powiedział w swym inauguracyjnym wystąpieniu młody amerykański prezydentJohn Kennedy, który swym idealizmem zaraził całe pokolenie.To zdanie z Polską za-miast Ameryki znalazło się nawet w expos� premiera Millera.Wyglądało na sztuczniewciśnięte do surowego tekstu.Ale warto zatrzymać się nad tym zdaniem, bo zawieraono pewien test, któremu profilaktycznie powinniśmy się poddawać.Ile razy pytamy85siebie, co możemy zrobić dla Polski? Czy w ogóle zadajemy sobie to pytanie? Czymoże jedynie narzekamy, że ta Polska wciąż nie robi dla nas tyle, ile powinna? Zna-my odpowiedz.Wiemy przecież, ile tak naprawdę dajemy z siebie, ile tak naprawdęjest w nas solidarności, ile jest w nas poczucia wspólnoty i odpowiedzialności za to, coNASZE.Aatwo się rozgrzeszamy, bo przecież robimy swoje.Robimy, ale to za mało.DLACZEGO SPOAECZECSTWO OBYWATELSKIEJEST WA%7łNE?Znaczeniem społeczeństwa obywatelskiego, tak jak znaczeniem moralności,filozofowie zajmowali się nie od stuleci, ale od tysiącleci.Już Platon uważał, że w de-mokracji obywatelstwo jest to udział w rządzeniu.Dziś powiedzielibyśmy udziałw rządzeniu niekoniecznie tylko przez akt głosowania, ale również przez korzystaniezprawa do bycia wybranym.Obserwujący Amerykę Alexis de Tocqueville zauważył to,co miało być i było jej istotą, zauważył mianowicie, że jej kręgosłup stanowią ochotni-86cze organizacje.W praktyce przekonał się więc, że rozpoczynające amerykańską kon-stytucję MY nie było czczą deklaracją, ale żywą formułą, którą miliony Amerykanów,jak powiedzieliby komunistyczni aparatczycy, wypełniało żywą treścią.Benjamin Fran-klin pisał o konieczności tworzenia bibliotek i je tworzono.Milioner Andrew Carnegie,nieograniczający się najwyrazniej do kumulowania swego kapitału, sam założył ich dwai pół tysiąca.Swoje obserwacje de Tocqueville poczynił w pierwszej połowie dziewiętnastegoweku.A więc już wtedy musiało się w tym kraju dziać wiele rzeczy uzasadniającychtwierdzenie, że istotą życia w Ameryce jest duch wspólnoty i współdziałania.Ta myślbyła stałym motywem przewijającym się w pismach poświęconych Ameryce i powsta-łych w Ameryce.Michael Novak, Peter Berger i John Neuhaus przekonywali, że kapi-talistyczna, liberalna demokracja potrzebuje struktur pośrednich, Kościoła, sąsiedztwai całej masy dobrowolnych stowarzyszeń.Te struktury są niezbędne, bo wzmacniająjednostkę w jej kontaktach z państwem.Lekarstwem na zdrowe społeczeństwo nie jestwięc wcale skrajny indywidualizm, który tylko pozornie jest przeciwieństwem totalnejatomizacji.Leczeniem jest szukanie tego, co ludzi łączy.87Za pierwszej Solidarności w PZPR-ze powstawały niezależne od centrali struktury poziome.Dziś w Polsce potrzebne są struktury poprzeczne.Niezliczona,nieogarniona, niemieszcząca się w jednym wzorze sieć struktur, organizacji, instytucji,kółek.Każda z nich i wszystkie razem nadadzą realny sens owemu MY.Wagę oby-watelskiego zaangażowania w sprawy całego społeczeństwa podkreślano iw katolickiejnauce społecznej.To Jan XXIII mówił, że godni miana obywateli są ci, którzy samiwnoszą wkład w poprawę swego losu.Społeczeństwo obywatelskie musimy w Polscestworzyć sami, bo nie ma co liczyć na pomoc z góry.Choć, co wcale nie jest zaprze-czeniem istoty działalności obywatelskiej, w dziele budowy takiego społeczeństwa pań-stwo mogłoby i powinno pomóc.Nie powinniśmy dziś na to w Polsce liczyć, ale wielu,choćby teoretyk polityki Leo Strauss, przekonywało, że państwo ma do odegrania ro-lę w promowaniu cnotliwego obywatelstwa.Demokrację trzeba pielęgnować, choćtrudno nie zauważyć, że daje nam ona coraz gorszych posłów.Tyle że winna temu jestnie demokracja, ale właśnie słabość Polski obywatelskiej.Słabość społeczeństwa oby-watelskiego aż bije po oczach, gdy porówna się ją z siłą obywatelskich społeczeństww innych krajach.Mamy w Polsce dwadzieścia, może czterdzieści tysięcy organizacji88pozarządowych.Choć, według niektórych, takich prawdziwych to mamy pięć tysięcy.Ale niechby i czterdzieści tysięcy.Cóż to jest w porównaniu z Hiszpanią, która ma ichsto pięćdziesiąt tysięcy, z małą Finlandią, która ma ich sto tysięcy, Wielką Brytanią,gdzie jest ich sto osiemdziesiąt tysięcy, i ośmiomilionową Szwecją, gdzie takich organi-zacji jest pięć, a może i dziesięć razy więcej niż w Polsce dwieście tysięcy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu