Janet Evanovich Po czwarte dla grzechu

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Muszę kończyć - powiedziałam.- Chciałam tylko dać znać, że nic mi nie jest.- Może przyjdziecie na kolację? Będzie klops.- Nie jesteśmy parą! I mam robotę.- Jaką robotę?- Po prostu robotę.W następnej kolejności zadzwoniłam do pracy.- Moje mieszkanie zostało wczoraj zbombardowane - powiadomiłam Connie.- Na jakiś czas zatrzymam się u Morellego.- Dobra decyzja - pochwaliła mnie Connie.- Bierzesz pigułki?Uporządkowałam kuchnię i ruszyłam do sklepu.Po godzinie miałam już zapas ubrań na cały tydzień oraz rachunek spuchnięty do niemożliwości.Do biura dotarłam w południe.Connie i Lula jadły chińszczyznę.- Częstuj się - wybełkotała Lula z pełnymi ustami i przysunęła ku mnie papierowy pojemniczek.- Mamy tego mnóstwo.Smażony ryż, krewetki i jakieś kung fu.Wzięłam sobie krewetkę.- Vinnie dał znak życia?- Jeszcze nie - powiedziała Connie.- A Joyce? Odzywała się?- Nie.I nie przyprowadziła Maxine.- Zastanawiałam się nad tą Maxine - oznajmiła Lula.- Uważam, że siedzi w Point Pleasant.I wcale bym się nie zdziwiła, gdyby mamuśka też z nią była.Atlantic City to była wielka podła podpucha po to, żeby nas odciągnąć od Point Pleasant.Nie podoba mi się to, jak uciekła.Ten samochód na nią czekał.Według mnie mamuśka zrobiła z nas balona.Spróbowałam kawałek kung fu.- Mnie też to przyszło na myśl.Stałam razem z Lula na środku deptaka, naprzeciwko baru “Papuga" i przypinałam pager do szortów.Były we fluorescencyjnym pomarańczowym kolorze, ponieważ tylko takie dostałam.Lula miała spodenki w tygrysi wzorek.Na tlenione loczki nawlekła sobie koraliki, tak że po obu stronach głowy miała grube paski w kolorze jaskrawego różu, jadowitej zieleni i słonecznej żółci.Było czterdzieści stopni w cieniu, ocean przypominał miskę ciepłej zupy, niebo miało nieskalany odcień lazuru, a na piasku można by usmażyć jajko.Przyszłyśmy tu na poszukiwanie Maxine, ale widziałam, że uwagę Luli wybitnie rozprasza stoisko z lodami.- Plan jest taki - powiedziałam.- Ty kręcisz się tutaj i masz oko na bar, a ja przeczeszę plażę i deptak.Jeśli zobaczysz Maxine lub cokolwiek, co ma z nią związek, zadzwoń na mój pager.- Nic się nie martw, poradzę sobie.Mam wielką ochotę spotkać tę cholerną mamuśkę.Złapię ją za resztki włosów i.- Nie! Bez łapania, strzelania i rażenia prądem! Jeśli kogoś zobaczysz, śledź go, dopóki do ciebie nie dołączę.- A w samoobronie?- Nie będzie żadnej samoobrony.Nie rzucaj się w oczy.Wmieszaj się w tłum.- Nie będę się rzucać w oczy, jeśli nareszcie kupię sobie loda.- Koraliki na włosach Luli szczękały przy każdym ruchu.- Daj mi na loda, a będę wyglądać jak wszyscy.A co tam, niech sobie kupi tego loda.Najpierw skierowałam się na północ.Przyniosłam ze sobą małą lornetkę, którą skierowałam na plażę, ponieważ Maxine zrobiła na mnie wrażenie miłośniczki opalania.Powoli i metodycznie zbadałam salon gry i bary.Przeszłam aż do miejsca, w którym kończyły się rozrywki i jarmark cudów stawał się zwyczajnym starym deptakiem.Minęła godzina.Zawróciłam i skierowałam się w stronę Luli.- Żadnej znanej twarzy - zameldowała.- Ani Maxine, ani mamuśki.Ani Joyce.Ani Johna Travolty.Wytężyłam wzrok i także nie dostrzegłam żadnej z tych osób.Wyjęłam z torebki grzebień i gumkę, po czym zebrałam włosy w koński ogon.Miałam straszliwą ochotę wskoczyć do wody, ale postanowiłam zadowolić się lemoniadą.Sprawy zaszły za daleko.Nie mogłam tracić czasu na takie drobiazgi jak obniżenie temperatury ciała.Zostawiłam Lulę na ławce, kupiłam sobie lemoniadę i ruszyłam w kierunku południowym.Minęłam rozmaite huśtawki i weszłam do salonu gier.Przez chwilę odpoczywałam w chłodnym cieniu.Spojrzałam na ścianę, na której zostały wystawione nagrody, i zatrzymałam się jak wryta.Jakaś kobieta przyglądała się prezentowanym fantom.Pięć porcelanowych talerzy za czterdzieści tysięcy punktów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu

Drogi uÅ¼ytkowniku!