[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta ścia-na czasami stoi a czasami się wali i wtedy widzę, co się za nią kryje.Jak dziś rano.Zniło mi się, że pani Kinnian czyta mój dziennik.We śnie sia-dam, żeby go pisać, ale nie umiem już ani pisać, ani czytać.Po pro-stu nie umiem.Boję się, więc poproszę Gimpy'ego z piekarni, żebypisał za mnie, ale kiedy pani Kinnian zaczyna czytać, drze w złościkartki, bo są na nich brzydkie słowa.Kiedy wracam do domu, czekają już na mnie profesor Nemuri doktor Strauss.Dają mi lanie za to, że zapisałem w dziennikubrzydkie słowa.Kiedy wychodzą, zbieram podarte kartki, które zmie-niają mi się w rękach w koronkowe walentynki, całe pokryte krwią.Był to straszny sen, ale jednak wstałem z łóżka, zapisałem go,a potem zacząłem swobodne skojarzenia.Piekarnia.pieczenie.pojemnik.ktoś mnie kopie.padam.wszędzie pełno krwi.piszę.wielki ołówek, czerwona walentynka.małe złote serduszko.medalion.łańcuszek.całe pokryte krwią.on się ze mnie śmieje.Aańcuszek od medalionu.kręcę nim.odbija mi słońce woczy.Lubię patrzyć, jak się kręci.patrzeć na łańcuszek.splątany,obracający się, kręcący.patrzy na mnie mała dziewczynka.Nazywa się pani Kin., to znaczy Harriet.I więcej nic.Zciana.Pani Kinnian czyta mi dziennik przez ramię.My są jesteśmy w centrum dla upośledzonych; czyta mi przezramię kiedy piszę dziennik.Centrum zmienia się w szkołę podstawową nr 13 a ja mam je-denaście lat i pani Kinnian też ma jedenaście lat ale teraz nie jestjuż panią Kinnian, tylko małą piegowatą dziewczynką o długich krę-conych włosach i ma na imię Harriet.Wszyscy kochamy Harriet.Jest dzień świętego Walentego.Pamiętam.Pamiętam co zdarzyło się w szkole nr 13 i dlaczego musianomnie przenieść do szkoły nr 222.To z powodu Harriet.Widzę Charliego.Ma jedenaście lat i mały złoty medalion,który znalazł na ulicy.Aańcuszka nie znalazł i trzyma medalion nasznurku.Lubi nim obracać, tak że medalion nawija mu się na paleca potem patrzy, jak się odwija, kręci; słońce odbija się w nim i czasa-mi błyska mu w oczy.Niekiedy koledzy grający w zbijaka pozwalają mu grać w środ-ku, a on próbuje złapać piłkę, nim jeden z nich ją złapie.Lubi graćw środku, choć nie umie złapać piłki.Raz kiedy Roth przypadkiemupuścił piłkę i udało mu się ją złapać i tak nie pozwolili mu rzucać.Musiał zostać w środku.Kiedy Harriet przechodzi obok nich, chłopcy przestają graći wszyscy się na nią patrzą.Wszyscy chłopcy kochają Harriet.Char-lie nie rozumie, dlaczego robią tyle zamieszania wokół dziewczyny idlaczego zawsze chcą z nią rozmawiać (on sam wolałby grać w zbija-ka albo w zdobywanie twierdzy, albo kopać po boisku puszkę), alewszyscy chłopcy kochają Harriet, więc on też ją kocha.Harriet nigdy nie wyśmiewa się z niego jak inne dzieci, więc onrobi dla niej różne sztuczki.Kiedy nauczyciela nie ma w klasie, cho-dzi po ławkach.Wyrzuca gumki przez okno, bazgrze po tablicy i ścia-nach.A Harriet chichocze i piszczy. Patrzcie, co wyprawia Charlie.Jaki on śmieszny! Jaki głupiutki!"Jest dzień świętego Walentego; chłopcy rozmawiają o Walentyn-kach, które mają zamiar wysłać Harriet, więc Charlie mówi: Ja teżwyślę Harriet walentynkę!"Ale Charlie nie ma pieniędzy na walentynkę, więc postanawiadać Harriet medalion.medalion w kształcie serca, tak jak walen-tynki na wystawach.Wieczorem bierze bibułkę z szuflady ma-my; bardzo długo trwa nim udaje mu się zapakować medalioni przewiązać go czerwoną wstążeczką.Następnego dnia podczas du-żej przerwy idzie do Hymiego Rotha i prosi, żeby napisał od niegoliścik.Prosi Hymiego żeby napisał: Droga Harriet, moim zdaniemjesteś najbardziej najpiękniejszą dziewczyną na świecie.Bardzo cięlubię i kocham.Chcę ci przysłać walentynkę.Twój przyjaciel, Char-lie Gordon".Hymie pisze na kawałku papieru powoli, wielkimi literamii cały czas się śmieje, a potem mówi Charliemu: O rany, jak to zo-baczy wywinie orła.Tylko poczekaj!"Charlie boi się, ale chce dać Harriet medalion, więc po szkoleidzie za nią i czeka, aż dziewczynka wejdzie do domu.Potem wśli-zguje się na korytarz i wiesza paczuszkę na wewnętrznej klamcedrzwi.Dzwoni dwa razy i ucieka na drugą stronę ulicy.Chowa sięza drzewem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
-
Menu
- Index
- Daniel Goleman Inteligencja emocjonalna 1997
- Defoe Daniel Przypadki Robinsona Crusoe
- Daniel Goleman Inteligencja emocjonalna
- Sprawa Rembrandta Daniel Silva
- Daniel Pennac Wszystko dla potworow
- Artysta zbrodni Daniel Silva
- Daniel Mason Stroiciel
- Jozef Flawiusz Wojna Zydowska (2)
- Richard Denny Motywowanie do zwyciestwa
- Terry Pratchett 17 Ciekawe Cz
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- legator.pev.pl