[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jedno jest pewne  taki pacjentżyczy sobie bólu.W jego karcie zdrowia zostały odnotowane zapewne przebyte wcześniej operacje.Jedna z moich pacjentek była bardzo miłą kobietą, w wieku około trzydziestu lat.Nazwę ją tuHeleną.Większej masochistki nie spotkałem nigdy w życiu.Ta niezwykle piękna kobieta wyszła zamąż za bardzo niepozornego człowieka.Powodem tego było podświadome przekonanie, że niezasługuje na lepszego mężczyznę.Na jej ciele widniały sińce i blizny po cięciach żyletką.Bezpotrzeby raniła własne ciało i zadawała sobie ból.Helena opowiadała mi, że w dzieciństwie, od kiedytylko mogła sobie przypomnieć, matka  okropna sadystka  biła ją czym popadło.Dziewczynka takstrasznie się jej bała, że zawsze była grzeczna i posłuszna.Kiedy miała szesnaście lat, była już za dużana kary cielesne, więc matka znalazła inne metody, żeby ją dręczyć.W wyniku tych przeżyć mojapacjentka podświadomie doszła do przekonania, że skoro zasługuje na takie traktowanie przez matkę,to jest złą, niewiele wartą istotą.Utrwaliła i przyjęła taki obraz samej siebie, a kiedy dorosła imieszkała już bez matki, zaczęła karać sama siebie.Podświadomość dziewczynki przejęła tu rolęosoby wcześniej zadającej jej ból.Wcześniejsze przeżyciaPrzyczyn wielu wymienionych tu sytuacji należy szukać w bardzo wczesnych latach życia.Ogólnierzecz ujmując, powodem chorób psychosomatycznych i wielu innych zaburzeń są częstonajwcześniejsze przeżycia.Na tym tle powstają wyrzuty sumienia i sugestie, a także przerażającemyśli i wyobrażenia.Ważną częścią psychoterapii jest ich odkrycie i dotarcie do nich.Bardzo istotne są tu na przykład przeżycia traumatyczne, w wyniku których pacjent przeżywa szczególnie silnyemocjonalny wstrząs albo na samą myśl o nich odczuwa strach.Zmierć ukochanej osoby należy do najtragiczniejszych zdarzeń.Przeżycia takie mają szczególniebolesny charakter, więc najchętniej wypieramy je.Jednak trudno uwolnić się potem od ichnieprzyjemnych skutków.Często, choć oczywiście nie zawsze, jąkanie się jest skutkiem koszmarnych przeżyć.Dwudziestopięcioletni John B.jąkał się od trzeciego roku życia.Poddany hipnozie, wyjawił zapomocą metody palców, że wtedy przeżył koszmar.Przedtem mówił normalnie.Okazało się, że Johnbył ogromnie przywiązany do pieska sąsiadów.Często bawił się z nim.Pewnego dnia dom sąsiadówstanął w płomieniach.Strażacy z wyciem syren śpieszyli do pożaru.Ludzie wylegli z domów.Panowało ogromne zamieszanie.Matka wyniosła Johna na rękach na podwórko, żeby zobaczył, jaksię pali.Kiedy chłopiec przypatrywał się wraz z innymi temu zdarzeniu, jego ulubiony piesekwskoczył na parapet.Nagle spadła na niego paląca się zasłona i zgorzał na oczach ludzi.PrzerażonyJohn krzyczał, dostał nerwowych drgawek.Od tamtego czasu zaczął się jąkać.Uświadomił to sobie,kiedy poddał się hipnozie, jego stan znacznie się polepszył, a po kilku tygodniach mówił jużnormalnie.Ciekawe, że wszyscy, którzy się jąkają, zazwyczaj bez przeszkód poddają się hipnozie i podczasseansu mówią normalnie, po przebudzeniu natomiast trudności w mówieniu wracają.Kiedy postanowisz wyleczyć się sam, powinieneś uwzględnić wszystkie siedem wymienionych tuczynników.Dzięki ideomotorycznym odpowiedziom można dowiedzieć się, które z nich odgrywająistotną rolę, a które można od razu wyeliminować.Jest to siedem kluczy, które otwierają drzwi dozdrowia i szczęścia.PODSUMOWANIEW tym rozdziale poznałeś poglądy Freuda i Pawłowa na temat przyczyn chorób emocjonalnych iinnych psychologicznych zaburzeń.Obie teorie są w pewnym sensie trafne i muszą być uwzględnionepodczas leczenia.Nauczyłeś się także, jak stosować sugestię w celach terapeutycznych, i przekonałeśsię, że nie jest ona niebezpieczna.Wiesz też, jak usuwać objawy za pomocą sugestii.Pomyśl jeszcze raz nad siedmioma kluczami, które mogą usunąć cierpienie.Jego przyczynymożesz poznać dzięki pytaniom ideomotorycznym.Jeśli już wiesz, co jest przyczyną bólu,dolegliwości powinny szybko ustąpić.Czasem może chodzić o jeden, dwa, a niekiedy i o wszystkiesiedem czynników.Są one następujące: wewnętrzny konflikt, motywacja, działanie sugestii, mowaciała, identyfikacja, wymierzanie sobie kary i wpływ wcześniejszych przeżyć.O jakie chodzi w twoimprzypadku, musisz ustalić sam.Chora dusza i chore ciałoZaburzenia emocjonalne mogą przybierać rozmaitą postać.Nie zawsze łatwo ustalić, dlaczego udanej osoby występuje taka, a nie inna choroba.Każdy człowiek ma własny sposób myślenia ispecyficzne cechy charakteru, które mu niekiedy nawet szkodzą.Nikt na ogół nie chce być uważanyza neurotyka, chociaż każdy może rozwinąć w sobie jeden albo kilka neurotycznych objawów.Jest topo prostu część naszej natury.Nie istnieje nikt, kto byłby na tyle spokojny, zrównoważony i wolny odzaburzeń emocjonalnych, aby nie wywoływały one w nim objawów choroby psychosomatycznej.Nawet zwykły katar ma czasem podłoże emocjonalne.Psychozy to najcięższe choroby psychiczne.Nerwica jednak również może przyjąć tak poważnąpostać, że pacjent nie będzie zdolny do normalnego życia.W tej książce nie będziemy zajmować sięprzypadkami stanów psychotycznych i ciężkich nerwic, ponieważ wymagają one interwencjipsychiatry i psychoterapeuty.Samoleczenie na pewno tu nie wystarczy.W niektórych przypadkach odradzamy autoterapięBywają jednak przeciwwskazania do stosowania autoterapii [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •