[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wciąż ją kochasz? -Nie.Obserwował ją przez dłuższy moment.Potem sięgnął przez stół iwziął ją za rękę.Chciała zabrać dłoń, ale to by tylko dowiodłojego hipotezy o tym, że się boi.- Nie wiem, dlaczego o tym rozmawiamy - zauważyła.- Poznajemy się.Nie czujesz się z tym dobrze, bo lubiszdowiadywać się wszystkiego z komputera, żebyś nie musiała sięprzyznawać, że ci zależy.- Zcisnął jej dłoń.- Jesteś na mniewkurzona od wczorajszego ranka.Próbuję oczyścić atmosferę.- Rany, dzięki.- Zabrała rękę i napiła się herbaty.Przeszkadzałojej, że on tak dobrze ją rozumiał.Zaczęła szukać nowego tematu.- A co z tobą? - zapytała.- Dlaczego wyjechałeś z NowegoOrleanu?Spojrzał na nią, po czym rozejrzał się po sali.- Mój ojciec spędził tu życie.- Tu? To znaczy dokładnie tu? Kiwnął głową. - Praktycznie wychowałem się w tym barze.Ale zawsze mnieciekawiło, co się dzieje gdzie indziej.Alex patrzyła na niego, usiłując przywołać obraz młodszegoNathana Devereaux w tym samym otoczeniu.Wyobraziła sobie,jak stoi za wypolerowanym drewnianym barem, rozmawia zklientami i nalewa piwo z beczki.Tak, byłby i tu na miejscu, alenie dziwiło jej, że chciał się usamodzielnić.Zwietnie rozumiała touczucie.- No to - powiedział - skoro wyjaśniliśmy sobie już wszystkoinne, powiesz mi wreszcie?-Co?- Co jest grane, do cholery. Rozdział 23Co zamierzałaś robić? Wsadzić ją w samolot do Brazylii?Alex znów zamieszała herbatę.- Nie chciałam jej wsadzić do żadnego samolotu.Zamierzałamzawiezć ją do Meksyku.- Z podrobionym paszportem.- Tak.Nie wyglądał na zaskoczonego.- Austin leży bliżej granicy - zauważył.- No coś ty.Melanie zmieniła plan.Chciała się spotkać w NowymOrleanie.Powiedziała, że tu jest jej bezpieczna kryjówka.- Co to takiego?- Miejsce, gdzie trzyma kilka najważniejszych rzeczy - wyjaśniłaAlex.- Chociaż nie wiem, co mogłoby jej być potrzebne.MiałamMelanie pożyczyć pieniądze.Nathan pokręcił głową i Alex się najeżyła.- No co?- Ty i twoje przegrane sprawy.Aż dziw bierze, że miewasz jakieśzyski.Pojawiła się kelnerka, zanim mogła na to odpowiedzieć.Zaczynał się wykład, a ona nie miała ochoty tego słuchać. Nathan dodał do swojej zupy tabasco, Alex oderwała kawałekciepłego, chrupkiego pieczywa.- Nie prosiłam cię, żebyś tu przyjechał.- Wiem o tym.- Zaczął jeść.- O nic cię nie prosiłam.- O tym też wiem.- Patrzył jej w oczy przez dłuższą chwilę, aż wkońcu odwróciła wzrok.Alex umoczyła bagietkę w swoim gumbo i próbowała zebraćmyśli.- Coghan jest poszukiwany w celu przesłuchania.Poderwałagłowę.- Nie znalezli go?- Jeszcze nie - poinformował Nathan.- Rzekomo pojechał naweekend do swojego ojca, który mieszka we Freeport.Ale ty,zdaje się, sądzisz, że przyjechał tutaj.- Wiem, że tu był.- Ale go nie widziałaś.- To był on.Miał dostęp do mejlowego konta Melanie.Zwabiłago tutaj.- Ale nie widziałaś go.- Przyglądał jej się uważnie.-Nie.- Rozumiesz, na czym polega problem, Alex? Kiedy się pojawi,pewnie będzie miał alibi.- On zawsze ma alibi.- Sfrustrowana skubnęła kawałekpieczywa.- Jest gliną.Czego się spodziewałaś? Pokręciła głową ispróbowała zupy.Była gorącai ostra, aż paliło w gardle.- A co odczytałaś ze swojej elektronicznej pluskwy? - zapytałsucho.Jego wyraz twarzy świadczył o tym, że doskonale wie, co ona muodpowie.Sprawdziła lokalizację nadajnika GPS na swojej komórce w szpitalnej poczekalni.- Jego samochód był wczoraj wieczorem we Free-port -przyznała.- Ale to nie znaczy, że Coghan też tam był.Nathan zachował swoją opinię na temat tej teorii dla siebie.-Wiesz, co to domowa szklarnia marihuany? - zapytał, zmieniająctemat.-Nie.- Troy Stockton ma kogoś, kto obserwuje te opuszczone domy wCaptain's Point.Uważa, że ktoś przygotowuje je dozorganizowania tam szklarni.%7łeby hodować marihuanę.Alex wytrzeszczyła oczy.- Czy ktoś jeszcze o tym wie?- Najwyrazniej jednostka zadaniowa FBI.Hodges dziś ranotrochę podzwonił.Federalni sprawdzali zużycie energiielektrycznej w co najmniej sześciu domach w tamtej okolicy.Opuściła rękę, w której trzymała łyżkę.- Dlaczego interesowały ich.- Energia.Lampy, system wentylacyjny - to pożera ogromneilości energii.To jeden ze sposobów namierzania tych miejsc.Tetrzy domy, które odwiedził Coghan, to - jak widać - tylkowierzchołek góry lodowej.- Dlaczego ktoś go nie aresztuje, na litość boską? Dlaczego onnadal pracuje?Nathan zmarszczył brwi.- Mnie też się to nie podoba.Podejrzewam, że planują jakąśprowokację policyjną, mają nadzieję złapać kogoś wyżej.Coghan jest zamieszany w bardzo złożoną działalność.Ryneknarkotykowy w Austin jest kontrolowany przez kilkarywalizujących ze sobą gangów, bezpośrednio powiązanych zmeksykańskimi kartelami.I doskonale zorganizowany.Nie mamożliwości, żeby te gangi pozwoliły mu prowadzić niezależny, własny interes na ich terenie.Pewnie na to ostrzą sobie zębyfederalni.Alex pokręciła głową, nie mogąc w to uwierzyć.- Po prostu rewelacja.Gość, który powinien zwalczać przemysłnarkotykowy, ma gorący romans z gangami narkotykowymi.Amimo to wciąż jest wolny, żeby mógł spokojnie wytropić swojążonę i ją zabić.- Pracuję nad tym.- Ty nad tym pracujesz.Kiwnął głową.Alex była skonfundowana.Mówił to, żeby jąuspokoić? A może naprawdę prowadził jakieś śledztwoprzeciwko Coghanowi?Na moment zapadła cisza, a kiedy Nathan się odezwał, wydawałosię, że podjął jakąś decyzję.- Uważam, że jest winien trzech morderstw - powiedział.- JeśliMelanie umrze, to czterech.- Uważasz, że zabił trzy osoby?- Mam trzy nierozwiązane sprawy z tym samym modus operandi.Trzy ofiary uduszone kawałkiem drutu wiązałkowego.Próbkadrutu jest w tej chwili badana w Centrum Delfy przez Mię.Alex odchyliła się na krześle, zszokowana.Zobaczyła napięcie najego twarzy i iskrę gniewu w oczach.- Obchodzi cię to.- Oczywiście, że tak.Poczuła, jak znika przygniatający ją ciężar.Nie była już z tymwszystkim sama [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •