[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Istnieją dwa typy odporności: wrodzona oraz nabyta.Odporność wrodzona, czyli ta, z którą przychodzimy na świat, daje nam ogólną, niespecyficznązdolność do obrony przed wszelkimi zagrożeniami.Pierwszą linię obrony stanowi skóra oraz żołądekze swymi enzymami trawiennymi i wydzielanym kwasem.Druga linia znajduje się we krwi, gdziebiałe krwinki oraz liczne cząsteczki (np.lizosomy, podstawowe polipeptydy czy pewne białka) atakująi niszczą różnego rodzaju czynniki chorobotwórcze.Białe krwinki to takie składniki odpornościwrodzonej, które są ruchomymi jednostkami, przeznaczonymi do niszczenia znajdujących się wkrwiobiegu obcych ciał.Ze względu na to, że duże stężenie tych krwinek występuje w układzielimfatycznym, nazywa się je również limfocytami.Rysunek 6 przedstawia miejsca, w którychskoncentrowane są tkanki głównych centrów układu odpornościowego, a także niektóre połączenia ichsieci komunikacyjnej z układami autonomicznym i hormonalnym.U dorosłego człowieka na milimetr sześcienny krwi przypada około 7000 białych krwinek.Istniejąróżne ich rodzaje, a udział procentowy poszczególnych typów wygląda zwykle tak: krwinki białeobojętnochłonne  62%, eozynochłonne  2,3%, zasadochłonne  0,4%, monocyty  5,3% i limfocyty 30%.W systemie odporności wrodzonej głównymi czynnikami niszczącymi bakterie, wirusy i inneczynniki są krwinki obojętnochłonne i monocyty.Krwinki obojętnochłonne to dojrzałe komórki, któreatakują i niszczą bakterie oraz wirusy krążące we krwi.Monocyty to niedojrzałe komórki, którychzdolność do walki z czynnikami chorobotwórczymi jest początkowo niewielka, ale gdy już dotrą dotkanek w pobliżu miejsca uszkodzenia, pięciokrotnie zwiększają swoje rozmiary (do 80 mikronów, także są widoczne gołym okiem).W tej nowej, większej postaci  teraz zwane makrofagami  potrafiąznacznie lepiej zwalczać czynniki chorobotwórcze.Odporność nabyta czy też przystosowawcza to pewna zdolność organizmu, który potrafiwytworzyć potężne, specyficzne sposoby obrony przed poszczególnymi rodzajami groznych bakterii,wirusów i toksyn.Odporność tego rodzaju pojawia się dopiero po tym, jak obca substancja po razpierwszy wtargnie w głąb ustroju.Każda substancja (bakteria, toksyna itd.) zdolna do pobudzaniaaktywności układu odpornościowego nazywa się antygenem.Odporność nabyta rozwija się w wynikunastępujących procesów: rozpoznania antygenów oraz stworzenia dwóch szerokich sposobów obronyprzed nimi  odporności humoralnej oraz komórkowej.Oba te typy odporności rodzą się w szpikukostnym, który wytwarza komórki macierzyste. Rys.6.Psychiczna modulacja układu odpornościowego; niektóre neurotransmitery układuautonomicznego oraz hormony układu hormonalnego, które komunikują się z układemodpornościowym, a także immunotransmitery, które  udzielają odpowiedzi" na te komunikatyPodstawowe znaczenie dla odporności humoralnej mają komórki macierzyste szpiku, które wmiarę dojrzewania przybierają postać białych krwinek, zwanych limfocytami B.Krew roznosi teciałka po całym układzie limfatycznym w sposób pokazany na rysunku 6.Poszczególne części układulimfatycznego (węzły chłonne, śledziona, kępki Peyera) nieprzerwanie filtrują krew.Jeśli znajdują sięw niej antygeny, dochodzi do stymulacji limfocytów B, które w rezultacie przemieniają się w komórkiplazmatyczne, mogące syntetyzować przeciwciała (duże cząsteczki globulinowe, zwaneimmunoglobulinami), te zaś mają szczególną zdolność do zwalczania tego konkretnego antygenu.Opisany system detekcji stanowi zródło głównych metod obrony przed infekcjami wirusowymi,bakteryjnymi oraz jest zaangażowany w reakcje alergiczne.Istnieje pięć podstawowych rodzajówprzeciwciał, określanych symbolami: IgA, IgD, IgE, IgG oraz IgM.Ig oznacza immunoglobulinę,pozostałe litery to wyróżniki poszczególnych rodzajów.Pózniej omówię rolę przeciwciał IgE wwytwarzaniu reakcji alergicznej.Odporność komórkowa powstaje, gdy komórki macierzyste szpiku przenoszą się do grasicy.Tamdojrzewają i stają się limfocytami T (uwrażliwionymi białymi krwinkami), które w bezpośrednisposób niszczą nacierające antygeny.Niektóre limfocyty T wędrują następnie z krwią do skóry, którejnaskórek wytwarza hormony stymulujące ich dojrzewanie (Edelson i Fink, 1985).Skóra pokrywającapowierzchnię całego ciała jest zatem ważną częścią układu odpornościowego.Istnieje wiele rodzajówkomórek T, które wspomagają lub hamują działanie innych komponentów odporności humoralnej czykomórkowej (Hokama i Nakamura, 1982; Waksman, 1985).Wiele tych komponentów poddaje sięoddziaływaniom psychospołecznym (Ader, 1983; Ghanta i in., 1985).Odporność nabyta ma więc ukażdego człowieka swoją własną historię, związaną z jego rozwojem, i dlatego jej funkcjonowanie jestszczególnie podatne na wpływ związanych ze stanem informacji, zakodowanych we wczesnymokresie życia.Dowody psychicznej modulacji układu odpornościowegoAby zrozumieć, w jaki sposób psychika wpływa na układ odpornościowy, musimy rozważyćjeszcze jeden ważny aspekt działania limfocytów T i B.Na powierzchniach tych komórek znajdują sięreceptory, które mogą uruchomić, ukierunkować i zmodyfikować ich funkcje immunologiczne.Zapośrednictwem tych receptorów psychika wpływa na limfocyty [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •