Sluby panienskie Fredro

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.G u s t a wAch, powtórz!A n i e l a Kocham cię nad życie Wszak tak? a dalej?G u s t a wDalej? Wierzyć miło.A n i e l aPiszmy więc.G u s t a wPiszmy. Lecz błądzisz w wymowie:Niech głos czuć daje myśl, zamkniętą w słowie,A wyraz kocham obowiązki człekaKu sobie, ludziom i Stworcy wyrzeka;Możnaż ozięble wymówić go kiedy?Ty kochasz matkę, brata, przyjaciela,Ja ciebie, ty mnie; dla próby więc tedyCałą mu wartość niech twój głos udzielaI ku mnie zwróci.A n i e l apatrząc na niegoKocham.107G u s t a wCzucia mało ucząc ją; z uczuciemJa ciebie kocham.A n i e l aczulejKocham.G u s t a wZbyt nieśmiało.A n i e l aAch, kocham, kocham.G u s t a wCoraz lepiej, brawo!Powtarzaj często douczysz się wprawą.A n i e l aPiszmy więc.G u s t a wPiszmy.A n i e l aKtoś idzie.G u s t a wNie.A n i e l awstającSłyszę.G u s t a wcałując w rękęNa potem.Odbiega.A n i e l aza nimList! List!wracającJak on dobrze pisze! 108SCENA SZ�STAP.D o b r ó j s k a, A n i e l a.A n i e l akryjąc list za siebie, na stronieCudzy sekret rzecz święta!P.D o b r ó j s k aNie, nie! Mówcie sobie,Co chcecie, moje panny; ja najlepiej zrobię,Jak się spytam Radosta.To najkrótsza droga,To nam wszystko wyjaśni.A n i e l aA Gustaw, dlaboga?.P.D o b r ó j s k aGustaw bajek narobił. %7łe się kocha, wierzę;Lecz żeby Radost miał być wiadomym50 w tej mierzeI wiedząc tu wprowadzał, temu nie dam wiary.Gustaw pewnie, jak każdy, ma swoje przywary,Ale młody, przystojny.A n i e l anaiwnieMyślałam toż samo.P.D o b r ó j s k aI podobać się może.A n i e l aMoże, moja mamo.P.D o b r ó j s k aI wiem, że jego serce lepsze nizli głowa.A n i e l aAch, lepsze, moja mamo.P.D o b r ó j s k aI przykrość gotowa.Gdyby ci się był Gustaw podobał choć trochę A n i e l a wzdychaNie i nie!.Na Radosta sprawki to za płoche.A n i e l aAleż ja u nóg jego widziałam Gustawa.50ż e b y.m i a ł b y ć w i a d o m y m żeby miał wiedzieć.109P.D o b r ó j s k aI to prawda.A n i e l aIch słowa.P.D o b r ó j s k aIch sprzeczka.A n i e l aDość żwawa.P.D o b r ó j s k aKto by się był spodziewał po takim człowieku!No, proszę! Mścić się jemu! żenić się w tym wieku!A n i e l aMoja mamo kochana! nie dawaj mu Klary.P.D o b r ó j s k aWprzód wiedzieć muszę, jakie są ojca zamiary,I ojcu, a nie córce, radzić mi wypada.A n i e l aNiech ją teraz przynajmniej wesprze twoja rada.Podczas pierwszych słów K l a r y z P.D o b r ó j s k ąA n i e l a zbiera skrycie kałamarz i pióro i cicho wychodzi. SCENA SI�DMAP.D o b r ó j s k a, K l a r a.K l a r aAch, cóż ja teraz pocznę w tej ciężkiej niedoli?P.D o b r ó j s k aMoże ojciec nie zechce iść wbrew twojej woli?K l a r aA jak zechce, jak zechce?P.D o b r ó j s k aSłuchać trzeba będzie.K l a r aTo pociecha! to ojciec!110P.D o b r ó j s k aNie gań go w tym względzie;Chce twego szczęścia.K l a r aPiękne szczęście, proszę cioci Stary mąż.P.D o b r ó j s k aAle dobry.K l a r aCo mi z tej dobroci!P.D o b r ó j s k aZapomniałaś, żeś jeszcze pod ojcowską władzą,%7łe nie wszyscy jak Albin, uwodzić się dadzą!A znając twego ojca, łatwo zgadnąć było,%7łe ta wzgarda Albina nie będzie mu miłą;I chociaż od zamęścia uwolni tym razem,Wkrótce może przykrzejszym zmusi cię rozkazem.K l a r aTen Radost, tak się zdawał nie pragnący żony!Młody Albin przynajmniej miłością wiedziony;I mam iść za mąż gwałtem, to wolę Albina.R a d o s t a słychać krząkanie za drzwiami.P.D o b r ó j s k aOtóż i Radost właśnie.K l a r aJuż wzdychać zaczyna.P.D o b r ó j s k ana stronieNie mogę z nim rozmawiać po takiej usłudze51.do RadostaZaraz mu służyć będę.Odchodzi.R a d o s tdo K l a r y się zbliżającJa się tu nie znudzę. 51p o t a k i e j u s ł u d z e że swatał Gustawa z jej córką wiedząc, że on kocha inną.111SCENA �SMAK l a r a, R a d o s t.R a d o s tpo krótkim milczeniuCóż tam tak myślisz? O mężczyzn zagubie?K l a r aMyślałam właśnie, co wyjawić lubię,%7łe gdybym kiedy była przymuszonąMimo mej woli zostać czyją żoną,Zwiat biedniejszego nie miałby człowieka!R a d o s tEj, do kaduka! I cóż to go czeka?K l a r aSame zabawy, gry, uczty i bale.R a d o s tNo, to nic złego! Będziesz się bawiła,Owszem wesołość ja sam zawsze chwalę.K l a r aTo nie chcę zabaw.R a d o s tI spokojność miła.K l a r aStrwonię majątek.R a d o s tJak mąż nim obdarzy52.K l a r aWydrę, a stracę.R a d o s tZwycięży mocniejszy.K l a r aStroić się będę.R a d o s tStrój zawsze do twarzy.52J a k m ą ż n i m o b d a r z y wg dawnego prawa polskiego majątki obojga małżonków zlewały się razem izarządzał nimi mąż.Trzeba było osobnej umowy, za zgodą męża, by wydzielić część pod osobny zarząd żony.112K l a r aTo nie chcę strojów.R a d o s tTo wydatek mniejszy.K l a r az zapałem, szybkoAleż ja zawsze na przekor mu zrobię;On tak a ja siak; on sobie ja sobie;Mąż spi ja gadam, mąż gada ja ziewam;Wzdycham, gdy wesół, kiedy smutny, spiewam;Trącam, gdy pisze, a krzyczę, gdy czyta;Mąż tak a ja siak! Ząb za ząb! i kwita!przypominając sobieA ma pedogrę53 depcę mu po nodze.R a d o s tusuwając nogęEj, do kaduka! Nie stanę na drodze.Lecz taką rzeczą grzesznik to nie lada,Co dla pokuty zechce cię za żonę.Chybaby znowu jak tamten54 powiadaTo szczęście dla mnie było przeznaczone.Zmieje się.K l a r aOtóż go macie.R a d o s tGdyż ja się nie boję:Słowom nie wierzę, a znam serce twoje [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu