[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.67 ROZDZIAA XX.Przekroczenie zasad honorowych przy pojedynku.Art.309.Każde rozmyślne przekroczenie zasad honorowych tutaj w rozdziale XVIII wyszczególnio-nych, tworzy wykroczenie przeciw honorowi.Wykroczenia te mogą być l ż e j s z e i c i ę ż k i e , a dopuścić się ich mogą sekundanci, alboich klienci.Art.310.Do lekkich wykroczeń zaliczamy:a) rozmowy i krzyki podczas pojedynku;b) rozpoczęcie ataku przed komenda:  Bij! ;c) niezaprzestanie ataku bezpośrednio po komendzie:  Stój!.Art.311.Do ciężkich wykroczeń należą:a) uchwycenie w czasie walki przeciwnika ręką, lub usiłowanie tegoż;b) zaatakowanie widocznie rannego przeciwnika;c) zranienie rozbrojonego przeciwnika lub takiego, który upadł;d) znieważenie przeciwnika słownie lub gestykulacją;e) w pojedynku na szpady chwycenie szpady przeciwnika ręką.Prócz tego należą tutaj wszystkie art.305 określone wykroczenia sekundantów.Art.312.Przy przekroczeniach lżejszych, winien kierujący przerwać pojedynek i dopuszczającemu sięprzekroczenia, udzielić napomnienia lub nagany.Tak udzielona nagana albo upomnienie, musi być uwidocznione w protokole z odbytego poje-dynku.68 Art.313.Przy ciężkich przekroczeniach, musi kierujący pojedynkiem walkę przerwać, a sekundanciwinni spisać protokół, przedstawiający szczegółowo przebieg zajścia  i przedłożyć tenże sądowihonorowemu do rozstrzygnięcia kwestii honoru osoby, która wykroczenia się dopuściła.Pojedynek w ten sposób przerwany, jest dla osoby niewinnej, względnie o ile przekroczeniadopuścili się sekundanci, dla obu stron honorowym załatwieniem zatargu.Art.314.Jeżeli sekundanci strony, która się złamania przepisów honorowych przy pojedynku dopuściła,nie chcą spisać protokółu  natenczas winni to uczynić jednostronnie sekundanci przeciwnika itaki jednostronny protokół przedłożyć sądowi honorowemu.Art.315.W tym jednym wypadku, o ile rozchodzi się o złamanie przepisów honorowych przy pojedyn-ku, nie wolno sędziom honorowym uwzględniać żadnych innych okoliczności, jak np.młodywiek, rozdrażnienie, podniecenie nerwowe i t.p., tylko winni ograniczyć się do suchego zbada-nia czy wykroczenie miało miejsce.Art.316.Odnośny zapis na sąd honorowy, sporządzony w takim wypadku przez sekundantów, mabrzmieć: Czy X.dopuścił się złamania zasad honorowych przy pojedynku, czy nie?Art.317.O ile jednak skutkiem złamania postanowień honorowych jedna ze stron poniosła śmierć, na-tenczas należy spisać protokół zajścia, zawierający opinię obu lekarzy, podpisany przez wszyst-kich sekundantów, którzy nie dopuścili się złamania przepisów honorowych  i taki protokół od-stąpić władzom państwowym, celem ścigania winnego za pospolite morderstwo.69 ROZDZIAA XXI.Pojedynek na pistolety.Art.318.Obowiązują tutaj wszystkie w rozdziale XVI.i XVII.wymienione przepisy, o ile odnoszą siędo pojedynku na pistolety.Art.319.Pojedynek na pistolety można obostrzać stosownie do stopnia obrazy:a) ilością wymienić się mających strzałów;b) sposobem strzelania.Art.320.Przy najcięższym pojedynku, opiewającym na zupełną niezdolność do pojedynku walczących dozwolona jest najwyżej trzechkrotna wymiana strzałów.Bezskuteczna trzechkrotna wymiana strzałów, nawet przy pojedynkach  do zupełnej niezdol-ności , nie pozwala na wymienienie choćby jednego, dalszego strzału.Art.321.Z uwagi na sposób oddawania strzałów, znamy następujące rodzaje pojedynków:l.pojedynek ze stanowiskiem stałym, z dowolnym porządkiem strzałów lub na komendę;2.pojedynek z awansem;3.z awansem wzdłuż linii równoległych.Art.322.Przeciwnicy nie mogą do siebie strzelać z odległości mniejszej niż 12 m.Art.323.O ile między sekundantami nie ma zgody co do dystansu, natenczas można:a) ustalić dystans przez losowanie;b) lub przez przyjęcie średni arytmetycznej; lubc) rozstrzygnąć spór uprzednim orzeczeniem sędziego rozjemczego.70 Art.324.Przy zniewagach trzeciego i czwartego stopnia przysługuje obrażonemu prawo:a) oznaczenia rodzaju pojedynku;b) określenia dystansu.Natomiast los rozstrzyga, który z przeciwników pierwszy oddaje strzał.Art.325.W powietrze strzelać nie wolno.Strzał dany w powietrze, uważa się za uchylenie od pojedyn-ku, nawet wówczas, gdy go oddaje obraziciel.Art.326.Strojem przy pojedynku pistoletowym jest anglez lub żakiet.Ubrań jasnych należy unikać.Wolno postawić kołnierz anglezu lub żakietu, aby zasłonić białość kołnierzyka.Art.327.Po przybyciu na miejsce i oznaczeniu dystansu, winni sekundanci zbadać wierzchnie okryciepiersi swoich klientów, aby stwierdzić, czy w kieszeniach nie posiadają portfelu, pugilaresu, pa-pierosów i t.p.przedmiotów, mogących osłabić bieg kuli.Opór przeciw tego rodzaju badaniu jest jednoznaczny z odmową pojedynku.Art.328.W obecności 4 sekundantów otwiera kierujący pojedynkiem kasetkę i dobywa pistolety, a se-kundanci wręczają je kolejno swoim klientom, dla wypróbowania siły spadowej kurka.Art.329.Po wypróbowaniu pistoletów następuje ich ładowanie.O ile pistolety ładują sekundanci, mu-szą to w ten sposób czynić, by ładowanie odbywało się w oczach i pod kontrolą sekundantówprzeciwnika.Art.330.Aby osiągnąć prawdopodobieństwo identycznej obu sztuk broni celności, należy baczyć, abyoba pistolety naładowano jednakową ilością prochu tego samego gatunku, przy założeniu kuli nato, iż mniej lub więcej silne przybijanie kuli przytyczką, może wpływać na różnicę w precyzyj-ności strzału.71 Art.331.Również powinni baczyć sekundanci, aby kabzla została szczelnie wciśnięta w piston  czegomożna dokonać przez ostrożne i powolne opuszczanie kurka, a skoro tenże zupełnie zostanieopuszczony, przez wolne, a silne naciskanie główki kurka.Art.332.Następnie sekundanci ustawiają przeciwników na wyznaczonych stanowiskach, zaś kierującypojedynkiem zwraca się do stron z krótką przemową, pouczającą strony o ważności pojedynkujako rycerskiego spotkania, o obowiązkach walczących, warunkach starcia i o komendzie.Art.333.Przy pojedynku na pistolety daje kierujący starcia następujące komendy:a) komendę  Gotuj!  na którą przeciwnicy odwodzą kurki broni;b)  Pal!  po której walczący oddają strzały w sposób i w kolejności warunkami określonej;c)  Stój!  po drugiej komendzie nie wolno wystrzelić nawet wówczas, jeżeli walczący po-przednio strzału nie dał.Art.334.O ile jeden z walczących nie odda w czasie przepisanym strzału, uważa się tak, jakby go byłoddał.Art.335.Walczącym pozostawia się do woli używanie do strzału ręki prawej lub lewej, jednakowoż niewolno wspierać się ciałem o cokolwiek, ani też wspierać ręki przy strzale.Art.336 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl

    •