Hoss Autobiografia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poprawieni natychmiast korzystali z tej okazji,nie trzeba ich było zbytnio zachęcać.Nieuleczalni nie zwracali na ko-biety żadnej uwagi.Gdy zbliżały się do nich w sposób niedwuznaczny,odwracali się, drżąc z obrzydzenia i odrazy.Po takiej próbie tym homoseksualistom, których zamierzano zwol-nić, dawano jeszcze okazję do obcowania płciowego z mężczyznami.Prawie wszyscy nie korzystali z możliwości i odrzucali kategoryczniepróby zbliżenia się do nich prawdziwych homoseksualistów.Bywałyjednak i przypadki z pogranicza osobnicy korzystający z obu okazji.Pozostawiam sprawę otwartą, czy można ich określić mianem biseksu-alnych.Obserwowanie życia, obyczajów oraz psychiki homoseksualis-tów wszelkich odcieni było dla mnie wielce pouczające.W Sachsenhausen przebywało wielu prominentów, a także kilkuwięzniów specjalnych.Jako prominentów określano tych więzniów,którzy przedtem odgrywali jakąś rolę w życiu publicznym.Najczęściejtraktowano ich w obozie jako więzniów politycznych bez żadnych spec-jalnych ulg, razem z innymi więzniami należącymi do tej samej kate-gorii.Na początku wojny liczba ich wydatnie się zwiększyła na skutekponownego uwięzienia byłych funkcjonariuszy Komunistycznej PartiiNiemiec i Socjalistycznej Partii Niemiec.4848W dniu 3.9.1939 r.Heydrich za zgodą Hitlera i Himmlera wydał okólnik w sprawie Zasad wewnętrznego bezpieczeństwa państwa w czasie wojny", który wprowadzał zaostrzonyWięzniami specjalnymi byli tacy więzniowie polityczni, których zeszczególnych względów państwowych umieszczano osobno w oboziekoncentracyjnym albo przy obozie.Nie wolno im było stykać się z in-nymi więzniami.O miejscu ich uwięzienia lub w ogóle o ich uwięzieniunie powinny były wiedzieć osoby nie wtajemniczone.Przed wojną matobyło takich więzniów, lecz w ciągu wojny liczba ich wzrosła pokaz-nie.49 Pózniej jeszcze do tego wrócę.W 1939 r.zostali osadzeni w Sachsenhausen czescy profesorowiei studenci,50 a także polscy profesorowie z Krakowa.W obozie zostaliumieszczeni w specjalnym bloku.O ile mogę jeszcze sobie przypom-nieć, nie wolno ich było brać do pracy, nie było też przewidzianew stosunku do nich żadne postępowanie specjalne.Krakowscy pro-fesorowie zostali po kilku tygodniach zwolnieni, ponieważ wielu nie-mieckich profesorów interweniowało w ich sprawie przez G�ringau f�hrera.O ile sobie przypominam, było około stu profesorów szkółwyższych.Widziałem ich tylko podczas przybycia do obozu; w czasieich więzienia nic o nich nie słyszałem.51Jednym więzniem specjalnym muszę się zająć bliżej, gdyż jego za-chowanie było osobliwe, a miałem możność obserwować go dokładnietryb postępowania w sprawach przeciwko tzw.wrogcm państwa.Już w czerwcu 1939 r.Heydrich polecił sporządzić listę żyjących w Niemczech na wolności ,,czołowych ludzisystemu" (niehitlerowskiego), na której czele znajdowali się marksiści-komuniści (Dok.Norymb.PS-1430).49Byli wśród nich: były kanclerz Austrii (1934-1938) Kurt von Schuschnigg, któryw latach 1938-1945 więziony był w obozie koncentracyjnym, syn regenta Węgier NikolausHorthy i inni.50W tzw.Protektoracie Czech i Moraw dokonano na początku wojny licznych aresztowań.W połowie listopada 1939 r.przeprowadziło Gestapo drugą akcję aresztowań, wywołanądemonstracjami studentów w Pradze, w związku z którymi szef RSHA Reinhard Heydrichmianowany został zastępcą protektora Konstantina von Neuratha.Aresztowano kilkusetstudentów, których uwięziono w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen-Oranienburg, skądczęść do 1941 r.zwolniono.Patrz G.Reitlinger: Die SS, s.210 i n.; M.Broszatw edycji: Kommandant in Auschwitz, s.80 przyp.1, IMT t.XVI, s.725 i n.oraz DokumentyNorymberskie NG-1113 i PS-3771.Ponadto J.Gwiazdomorski: Wspomnienia z pobytuprofesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Sachsenhausen, wyd.I 1945 r.i wyd.II 1964 r.51W ramach akcji wymierzonej przeciwko polskiej inteligencji aresztowano podstępniew dniu 6.11.1939 r.183 profesorów oraz kilku pracowników administracyjnych UniwersytetuJagiellońskiego, a 11.11.1939 r. szereg profesorów Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie.Spośród 66 profesorów wywiezionych do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen w krót-kim okresie 13 zmarło.Pozostałych przy życiu starszych profesorów zwolniono po 3 mie-siącach.Młodsi zostali w obozach dłużej, część ich przeniesiono do obozu w Dachau(S.Skowron: Wspomnienia z pobytu w Dachau, Kraków 1946).Były generalny gubernator Hans Frank zeznał w tej sprawie dnia 18.4.1945 r.w Norym-berdze, co następuje: ,,W dniu 7.11.1939 r.przybyłem do Krakowa.Przed moim przyjazdem,bo dnia 5.11.1939 r [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download - pobieranie - ebook - do ÂściÂągnięcia - pdf

Menu